Miguel Arrufat, expert in didactische methoden: "Over vijf jaar zal AI de universiteit compleet veranderen."

"Over vijf jaar zal AI de universiteit compleet veranderen", zei Miguel Arrufat , promotor van de Internationale Universiteit van La Rioja (UNIR) en deskundige op het gebied van didactiek, tijdens het eerste Ibero-Amerikaanse Congres voor de Toekomst, georganiseerd door het Ibero-Amerikaanse Secretariaat-Generaal (SEGIB) en de Stichting Encounters of the Future.

In zijn toespraak legde Arrufat de vijf belangrijkste gevolgen van AI voor de universiteit uit:

Het is heterogeen en we kunnen drie groepen onderscheiden. Een grote groep is al gevaarlijk afhankelijk van generatieve AI , wat hun leerautonomie verzwakt en de ontwikkeling van hun intellectuele gewoonten schaadt. Een andere groep studenten die al intellectuele gewoonten hebben ontwikkeld , maakt gebruik van AI om verder en sneller te komen. En een derde groep gebruikt AI als een snelle manier om academische prestaties te simuleren met minimale inspanning. Dit is een onaanvaardbaar effect, dat een herziening van de beoordelingsmethoden noodzakelijk maakt.

Deze evolutie wordt bereikt door daadwerkelijke personalisatie van leren en leertrajecten, en het gebruik van innovatieve, actieve methodologieën, zoals virtuele assistenten, virtuele laboratoria en simulatoren. Bovendien vormt het een uitdaging voor continue beoordeling, zo cruciaal in het hoger onderwijs. Het systeem van UNIR streeft ernaar zowel de betrouwbaarheid van de academische resultaten als het auteurschap van de student te waarborgen.

Docenten moeten twee belangrijke competenties ontwikkelen: ten eerste moeten ze Learning Experience Designers worden, die in staat zijn om nieuwe technologische middelen en actieve methodologieën, mogelijk gemaakt door AI, te benutten. Veel Noord-Amerikaanse universiteiten nemen Instructional Designers op in hun afdelingen. De tweede competentie die ontwikkeld moet worden, is die van content curator.

AI maakt vakken snel ouderwets. De docent neemt dan de rol aan van kritische curator van alles wat AI produceert. De enorme output van AI-content dwingt de docent tot kritisch cureren, valideren wat betrouwbaar is, kwaliteit waarborgen en de kloof tussen wat er wordt onderwezen en wat de maatschappij vraagt, verkleinen.

AI vervangt onderzoekers niet, hoewel het hun mogelijkheden wel vergroot . Spaanse universiteiten werken al aan deze AI-uitdaging , maar de aanzienlijke financiële en gespecialiseerde personeelsinvesteringen die hiervoor nodig zijn, maken voortdurende samenwerking noodzakelijk. En de overheid moet van haar kant ruimte creëren voor publiek-private samenwerking.